Rondzendbrief december 2022
De 7de van Kees
Afgelopen jaar was me het jaartje wel. We hebben aardig wat voor de kiezen gekregen in 2022:
grensoverschrijdend gedrag, versnelde klimaatverandering, gespannen situatie wereldwijd, verharding van onze maatschappij, stikstofproblematiek, schendingen van de rechten van de mens, oorlog in de Oekraïne, vluchtelingenstroom. Over het algemeen negatieve berichtgeving. Is er dan niets positiefs te melden? Ja zeker wel, maar dan zoek ik het dichter bij huis:
*Er worden enveloppen met 50 euro uitgedeeld aan mensen die in de rij staan bij de voedselbank.
*In Hoorn houdt Jan vd Gracht voor de 15de keer zijn inzamelingsactie en vult daarmee kerstpakketten voor mensen die tussen de wal en het schip vallen.
*In 2020 zou een groep jongeren (15 vrijwilligers) uit HeerHugowaard naar Oeganda gaan om daar te helpen met het BUVAD-project. Door cornona kon de reis niet doorgaan. Dit jaar zijn ze in oktober naar Burundi gegaan om daar te bouwen aan een vakschool.
*Mensen die spontaan een deel van de 190 euro energieteruggave sponsoren.
Het zijn misschien op het eerste gezicht ook helemaal geen grootse dingen, maar het zijn wel stenen die in rivieren van mensen gelegd of verlegd worden. Ook Auxili-ja! is misschien niet bezig met grootse dingen, maar ik ben er wel van overtuigd dat ook wij stenen verleggen.
Ik ga nog even terug in de tijd.
Terugdenkend aan het moment dat Sjaak de Boer mij vroeg toe te treden tot Auxili-ja! dan kom ik ergens in 1998-1999 uit. Ik was gestopt als directeur van een basisschool en volgens Sjaak had ik nu wel tijd over om erin te stappen. Tot nu heb ik daar geen spijt van. Zolang mijn gezondheid het toelaat wil ik het werk als secretaris graag blijven doen. Sinds een maand ongeveer is Marta Bakker-Sobolewska ons komen versterken. De groep bestaat nu uit 9 personen, waarvan er eentje vanuit Den Haag toeziet hoe alles reilt en zeilt. Even tussendoor: Weet u wat ik heel bijzonder vind? Binnen onze stichting zitten er 3 mensen in het “bestuur” die ik zelf als leerling op de basisschool in de klas heb gehad. Ik laat in het midden of ze nu beter of minder goed naar me luisteren als tijdens hun basisschooltijd.
“Tot nu toe heb ik daar geen spijt van”.
Soms wordt me namelijk de vraag gesteld of 22 jaar je inzetten voor een stichting niet verveelt, niet saai wordt. Mijn antwoord is kort maar duidelijk: “Nee”. We zijn nog steeds een groep die betrokken en bevlogen is om te doen wat we al ruim 36 jaar doen. Om nogmaals de woorden van Martijn aan te halen: “Wat ik stiekem altijd al dacht is gisteravond bevestigd: we zijn een unieke, hechte en bonte verzameling mensen met bevlogenheid en betrokkenheid die het belangrijk vindt op enige wijze iets te betekenen voor de mensen om ons heen.”
Ik wens u allemaal hele sfeervolle kerstdagen en een spetterend 2023.
En ik zie u heel graag op zondag 26 maart in ‘t Fortuin bij het Werelds Proeven.
Kees Ooijevaar
