De elfde van Kees

De drukke dagen voor Kerst zijn weer aangebroken. Tuincentra zijn omgetoverd tot grootse kerstshows, reclamefolders komen weer binnen door de brievenbussen. Niet geheel toevallig hadden we rond deze tijd ook het “fenomeen Black Friday”. Dit alles om de gezelligheid en de sfeer rondom deze dagen te verhogen, want daar draait het toch allemaal om? Op zich is daar natuurlijk niks mis mee, maar ik denk dat we nooit mogen vergeten waar het met Kerst werkelijk om gaat.
ALOM, en bezinningsgroep uit de regio rondom Wervershoof heeft zaterdag 7 december een adventsviering verzorgd in Onderdijk met als thema: Is er een plaats waar nog ruimte is, een warm onthaal voor een kind; een plek waar liefde en warmte is alwaar de vrede begint”.

In die viering is de volgende tekst gezegd

Wij steken een kaars aan
voor mensen die hun huis niet meer durven herbouwen
Die onderweg moeten gaan
zonder te weten waarheen
Dat er ruimte is in onze herberg

Wij steken een kaars aan
voor mensen die hun vuur voelen doven
Alles uit hun handen voelen slaan
niet meer verder kunnen gaan
Dat hun kracht wordt herboren

Wij steken een kaars aan
voor mensen die niet meer durven vertellen
gebukt gaan onder pijn
geen raad meer weten
Dat hun levensmoed wordt herboren

We steken een kaars aan
voor onze wereld, onze aarde, ons huis.
Dat mensen echt gaan luisteren naar elkaar,
dat mensen zullen ingaan op de oproep
om te streven naar een betere wereld.

Wij steken een kaars aan
voor de strijders van vrede
die met alle liefde die in hen is
naar mensen omzien
Geef dat wij leven naar hun droom
de droom van vrede

We steken een kaars aan
en vragen om licht
om respect en rechtvaardigheid
om harmonie en vrede
Dat wij liefde vol met elkaar om zullen gaan

Wij steken een kaars aan
voor onszelf.
Dat wij eerlijk zijn en vanuit ons hart spreken,
dat wij onze kwetsbaarheid niet verdoven,
dat wij vrede kunnen nemen met wat onaf is,
dat wij niet vluchten in oppervlakkigheid.

Ik wens u een hele fijne, gezellige, maar ook vredige kerst toe
en alle goeds voor 2025.

De tiende van Kees

“Het is waar dat het slechte en sensationele nieuws de media vaak beheerst, maar we moeten ons niet gek laten maken. Er is ook nog zoveel goed nieuws dat in stilte, elke dag, mensen een hart onder de riem steekt.”
Ik moet deze dagen regelmatig aan bovenstaande tekst, geschreven door Sjaak de Boer, denken als ik de krant open sla en het nieuws op radio en televisie volg. Het is niet te beschrijven wat er allemaal op dit moment in de wereld gebeurt.

Donderdag 26 september bezochten wij een voorstelling van Kees Posthumus in De Kapel in Andijk. Ik kreeg een tip van een sportmaatje en ben er heengegaan en totaal geen spijt van gehad.
In Andijk bracht Posthumus, samen met musicus Henk van Glabbeek, zijn versie van “Nathan de Wijze”, een oud toneelstuk dat geschreven is door Gotthold Ephraim Lessing (1729-1781). Lessing heeft dat toneelstuk geschreven naar aanleiding van het verbod op zijn artikelen over tolerantie en godsdienstvrijheid. Het centrale thema in het toneelstuk is dan ook de vraag: Welk geloof heeft het bij het recht eind? Welk geloof heeft de waarheid in pacht? Deze vraag houdt de mens al eeuwenlang bezig en is vaak de oorzaak van bloedige oorlogen. Het verhaal speelt zich af rond 1200 in Jeruzalem. Een tempelier redt een Joods meisje uit de vlammen. Zij is de dochter van Nathan, een wijze Joods man. De sultan van Jeruzalem en vriend van Nathan, vraagt op een gegeven moment aan hem of hij het Jodendom, de Islam of het Christendom, het meest overtuigend vindt. Nathan zoekt naar een antwoord en vertelt de parabel van de drie ringen.

Er was eens een man die een ring bezat met een wonderlijke kracht. De ring maakte de dragen tot een goed mens, geliefd bij iedereen. Hij heeft drie zonen en wil hem doorgeven aan de zoon van wie hij het meeste houdt. Maar hij heeft ze alle drie even lief. Aan wie moet hij de ring toevertrouwen? Als hij zijn einde voelt naderen vraagt hij aan een goudsmid of die er twee ringen bij kan maken die exact hetzelfde zijn. Die goudsmid slaagt daar zo goed in dat niemand het onderscheid meer kan maken. De vader geeft zijn zonen één voor één de zegen en één voor één schuift hij hen de ring om de vinger. Na het overlijden van de vader willen de broers toch weten wie nu eigenlijk de echte ring heeft gekregen. Ze maken ruzie, ze klagen, maar ze komen er niet uit. Uiteindelijk komen ze bij een rechter die hen vertelt: “Wie de echte ring draagt weet niemand. Beschouw je eigen ring als de echte, als de ware. Leef zo alsof jij de drager bent van de echte ring. Doe je best om de echtheid van jouw ring te bewijzen door liefde, verdraagzaamheid en barmhartigheid. Jullie vader hield van jullie alle drie evenveel. Streef zijn voorbeeld na”.
De sultan staat op en zegt: “Dus, als ik het goed begrijp moeten de Joden, Christenen en Moslims zelf bewijzen dat hun godsdienst de ware is door daden van goedheid en vrede?” “Precies”, zei Nathan.

Waar je ook in gelooft, we hebben allemaal één ding gemeen: we zijn allemaal MENS. En dat wordt helaas te veel vergeten

De achtste van Kees

Werelds Proeven staat weer in de steigers. Op zondag 26 maart (13.00 – 17.00 uur) gaan we er weer helemaal voor. Het gebeuren is tweemaal uitgesteld vanwege corona, maar nu “gaan we los”.

In 2018 hebben we, met de nodige hulp van Add Social, een teaser kunnen maken. Manon en ik hebben daar zelf een tekst onder ingezongen. De meningen over de uitvoering waren erg verdeeld en daarom hebben we een professioneel orkest gevraagd of we een nummer van hen mochten gaan gebruiken. En de toestemming hebben we, na wat mailtjes heen en weer, binnen. Onder de teaser van dit jaar hebben we (met dank aan JWN Videoproducties) het nummer “Transplants” van ‘The Vegetable Orchstra” uit Wenen gezet. Dit orkest is wel heel bijzonder. De musici maken allemaal zelf hun muziekinstrumenten en die instrumenten maken ze van groente en fruit. Ze gaan de markt op en de supermarkten in en kijken welk stukje fruit of groente de mooiste klank heeft voor het stuk dat ze gaan uitvoeren. Heel bijzonder om het te zien en te horen. U moet voor de gein maar eens op Youtube gaan kijken en luisteren. Het is echt heel bijzonder. Hoe ik nu dit aan dit orkest ben gekomen? “Ik heb daar geen actieve herinnering aan”. U kunt trouwens de “teaser” bewonderen via onze website: www.auxili-ja.nl
Bij het Werelds Proeven kunt u, voor zover nu bekend is, genieten van een achttal hele bijzondere gerechtjes uit o.a. Guatemala, Chili, Kaapverdië, Nigeria, Thailand. We houden u natuurlijk op de hoogte van het hele gebeuren.

De negende van Kees

Zondag 31 december is er in een bijzondere eucharistie viering afscheid genomen van de Werenfridusparochie in Wervershoof. Vanaf 1 januari 2024 gaan de parochies van Andijk, Wervershoof, Onderdijk en Medemblik verder onder de naam: Titus Brandsma parochie. De kerk in Medemblik wordt het Eucharistisch centrum en de overige kerkgebouwen blijven voorlopig beschikbaar voor Woord en Gebedsdiensten, rouw en trouw.

De viering op de laatste dag van het jaar 2023 werd druk bezocht. De vele vrijwilligers, en niet te vergeten Pastor Sjaak de Boer, hebben op een bijzonder mooie wijze gezorgd voor een, soms best wel emotioneel, afscheid. Het is al jarenlang de goede gewoonte dat Auxili-ja! aan het einde van de dienst een deurcollecte mag houden. Dit jaar was de opbrengst bijna 500 euro, een recordbedrag, waarvoor heel veel dank.

Het jaar 2024, wat zal die ons gaan brengen? Als ik heel eerlijk ben heb ik eigenlijk geen idee. Ik weet wel wat ik hoop maar op de meeste dingen heb ik geen invloed. Ik heb geen invloed op al die oorlogen die er momenteel zijn. Ik heb geen grote invloed op de opwarming van de aarde. Ik heb geen invloed op de grote stroom vluchtelingen, die naar mijn overtuiging alleen maar groter zal worden met alle gevolgen van dien. Eén van de redenen is dat de onbalans tussen arm en rijk alleen maar groter wordt. “De rijkste 1 procent van de wereldbevolking bezit inmiddels twee keer zoveel vermogen als 6,9 miljard andere mensen samen. De 22 rijkste mannen in de wereld bezitten samen meer dan alle vrouwen in Afrika”. (Bron: Oxam Novib in zijn jaarlijkse rapport over vermogensongelijkheid). Gert-Jan vd Heiden, hoogleraar  metafysica aan de Radboud Universiteit: “Ongelijkheid uitdrukken in cijfers blijft altijd abstract. Je hebt weliswaar getallen gegeven aan de ongelijkheid, maar nog geen betekenis. Als je naar die betekenis gaat kijken, kijk je pas echt naar de werkelijkheid en wordt die invoelbaar voor jou: wat is arm zijn nu werkelijk, wat voor soort leven leid je dan? Als dingen tot onze leefwereld behoren, kunnen we ze beter aan de kaak stellen.”

Ik weet wel wat ik hoop voor 2024, maar op de meeste dingen heb ik geen invloed. Dat is helemaal waar, maar toch kan ik met kleine dingen iets betekenen. Op dit moment wonen er in een centrum, iets buiten de bebouwde kom van Wervershoof, 200 asielzoekers. Wervershoof is plek nummer zoveel waar ze, wederom tijdelijk, wonen. Toen bekend werd dat hier asielzoekers zouden komen ging het helemaal los op de social media. Veel mensen hebben immers een sterke mening over vluchtelingen, mensen die onze kant opkomen omdat ze in eigen land geen enkele kans hebben een bestaan op te bouwen, omdat ze in eigen land, om wat reden dan ook, vervolgd worden. Ik kan voor die mensen op dit moment iets betekenen door mijn hulp aan te bieden. Zo zijn er veel dingen die ik kan doen om de wereld om mij heen iets beter proberen te maken. En dat is nu precies de reden dat ik al vanaf 1998 secretaris ben van Auxili-ja!